"Τον ερχομό Σου, ω!
πώς τον πρόσμενε
του βράχου ο τραγικός
Δεσμώτης,
όσο τα σπλάγχνα τ' όρνιο
εσπάραζε
της αδαπάνητής του νιότης!"
Οι προφήτες του Ισραήλ κι όλοι οι δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης μίλησαν για τον μεγάλο Αναμενόμενο της ανθρωπότητας. Αλλά προφήτες εξαπέστειλε Κύριος ο Θεός και στους εθνικούς και μίλησαν και είπαν για τον μεγάλο Δίκαιο που θα ερχόταν. Οι προφητείες τούτες που το ίδιο Άγιο Πνεύμα ενέπνευσε στα διασκορπισμένα στα έθνη παιδιά Του μαζεύονται απ' όλα τα μέρη της οικουμένης, κυρίως δε από Ιταλία, Ελλάδα και Κίνα. Είναι ένα ιστορικό κεφάλαιο που πρέπει να μελετηθεί πολύ.
Δυο χιλιάδες χρόνια εμείς εορτάζουμε ό,τι περίμεναν εκείνοι πεντέμισι χιλιάδες χρόνια. Και πόσοι ακόμη σήμερα ζουν χωρίς Χριστό;
Πόσοι ακόμη ζουν στην προ Χριστού εποχή;
Για πόσους δεν ανέτειλε ακόμη το άστρο της Βηθλεέμ;
Και που αλλού να λάμψει το φως σου, Χριστέ; παρά στους "εν σκότει και σκιά θανάτου καθημένους;".
"Κι ήρθες!
Δεν ήρθες μ' αστροπέλεκα
και με βροντές και καταιγίδα.
Ήρθες σαν αύρα, σαν πνοή, σαν φως,
σαν ορθρινή δροσοσταλίδα".
(Γ. Βερίτης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου